Pisząc o dziejach Szkoły Podstawowej w Sobiałkowie, nie sposób pominąć historię miejscowości, która istniała już wraz z założeniem państwa Polskiego.

Pierwsze informacje na temat wioski można znaleźć w dokumentach z 1241r, w których potwierdzano przynależność wsi.

Ze wsią związana jest legenda, która głosi, iż św. Wojciech idąc do księcia Bolesława z Węgier zatrzymał się na noc u księdza w Sobiałkowie. Następnego dnia rano odprawił w tamtejszym kościółku mszę świętą.

Nasza szkoła zaczęła istnieć od 1830 roku, kiedy to wybudowano pierwszy budynek szkoły. Budynek ten wykorzystywany do dziś powstał w ciągu 2 lat. Początkowo lekcje odbywały się w 1 izbie lekcyjnej w języku niemieckim.

W 1899r rozbudowano szkołę poprzez dobudowanie do jej prawego skrzydła piętrowego budynku z czerwonej cegły. Tutaj znalazły miejsce kolejne 2 klasy. Wówczas uczęszczało do szkoły ponad 200 dzieci. Fakt ten związany był z linią kolejową, która przebiegała przez wioskę.

Widok budynku głównego wraz z dobudowanym prawym skrzydłem

Momentem przełomowym dla szkoły były lata 1918/1919, gdzie następowało spolszczanie szkół w zaborze pruskim. Od połowy grudnia 1918r w szkole uczono w języku polskim. Szkoła przybrała charakter polsko-katolicki.

W 1922r zauważono szczeliny w murze w nowo wybudowanej części od strony zachodniej i północnej. W 1923r rozebrano mur  i wybudowano tę część od nowa.

W 1933r wraz z rozpoczęciem roku szkolnego na drzwiach szkoły pojawiła się tablica z napisem: Publiczna Szkoła Powszechna w Sobiałkowie. Było to efektem realizacji Ustawy ustrojowej szkolnictwa polskiego z dnia 11 marca 1932roku. W 1937r w listopadzie szkoła została przemianowana na Publiczną Szkołę Powszechną I stopnia.

Wybuch II wojny światowej przerwał polski etap rozwoju szkoły w Sobiałkowie. Po wojnie wznowiono zajęcia w języku polskim, zaczęły uczęszczać dzieci polskie.

W 1948r ważnym wydarzeniem dla wioski stało się oddanie do użytku Remizy Strażackiej. Obiekt ten budowano w ramach czynu społecznego miejscowej ludności.

Punktem zwrotnym w życiu szkoły stało się powołanie w 1983r na stanowisko dyrektora Kazimiery Bogusz. Ona to w 1984r na jednym z zebrań rodziców przedstawiła projekt rozbudowy szkoły, który został przegłosowany na zebraniu wiejskim. Miał powstać nowy obiekt dydaktyczny: piwnica, parter i piętro. Założono Komitet Rozbudowy Szkoły, na czele którego stanął pan Antoni Karkosz. Ustalono dla mieszkańców składkę na rzecz rozbudowy na okres 3 lat. Prace rozpoczęto natychmiastowo, rodziny chętnie przychodziły dobrowolnie budować szkołę. Znalazło się wielu dobrych ludzi, którzy ofiarowali zarówno pomoc przy rozbudowie, jak i pomoc materialną. W 1989r zakończono prace związane z zamknięciem surowego stanu nowo wybudowanego obiektu szkolnego.

 

 

Fun   Fundamentowanie nowego obiektu

 

 

Ści     Ściany piwnic (na zdjęciu była pani dyrektor Kazimiera Bogusz)

 

Stan Stan surowy otwarty nowego obiektu

 

1 września 1990r miało miejsce uroczyste poświęcenie i otwarcie nowej szkoły. Dyrektor szkoły dziękowała wszystkim, którzy nie oszczędzili wysiłku, byli gotowi na każde wezwanie pomocy, nigdy nie zawiedli: rolnicy, rzemieślnicy, nauczyciele.

Z końcem roku szkolnego 1990/91 odeszła na emeryturę pani dyrektor Kazimiera Bogusz.

Od 1 września 1991r funkcję przejął nowo wybrany dyrektor mgr Krzysztof Jóźwik, który sprawuje tę funkcję po dziś dzień. Jego zadanie również nie było łatwe. Musiał bowiem poprowadzić prace związane z kontynuacją zakończenia budowy nowego obiektu, głównie poprzez docieplenie budynku, udostępnienie do użytki toalet, budowę szamba, wykostkowaniem części wokół szkoły i wreszcie remontem starych budynków jak i zmianami w nowym budynku (np. wymiana okien, co, utworzenie siłowni, sali informatycznej).